13 rakamı uğursuz mu dedi biri:))

13 hep uğursuz derler..ben 13 aralık doğumlu olduğum için hiç bir uğursuzluğunu görmedim..ve şimdi net olarak diyebilirim ki 13 çok uğurlu bir sayı..oğluşumun hayatında öyle olacak..biliyorsunuz çok uzun süre yazmadım.hepinizi okudum gezdim ama içimden hiç bir şey yazmak gelmedi..üzüldüm ağladım alıştım yıprandım büyüdüm anladım.hiçbirşey oldum herşeye döndüm..anlamlı anlamsız bir zaman dilimiydi hayat..farkına vardım..

yağızı 13 martta teste götürüp işitme kaybını yaşadığımız o günden sonra 6.ayını beklemeye koyulmuştuk..ki her şerde bir hayır var deyip o konser anını anlatmıştım.patlayan havai fişeklerine tepkisizliği ve sonrasında yeniden doktor arayışları..netten yaptığım araştırmalarımda adanada kulak burun boğaz ve işitme merkezi açan prof.levent soyluyu bulmuştum.ve ona götürmüştüm. kendisi aynı zamanda adana balcalı hastanesinde prof. levent beye gidip süreci anlatmıştık. levent bey yeniden teste sokamayacığını ancak 6. ayında testten sonra net bilgi verebileceğini söylemişti. bizim için bir bekleme süreci yeniden başlamıştı. 13 temmuz a balcalıdan randevu aldığımızda eşime bu 13 sayısı yağızın ya en uğurlu yada uğursuz sayısı olacak demiştim.

beklenen gün hemen gelir bilirsiniz..ve gün geldi çattı..akşam kalabalık olalım diye annemlerde yattık.yağzıın gece uyutulmaması gerekiyordu..saat 4 te abim gelip yağızı aldı..4,30 gibi de ben kalktım.bir baktım abim yağızın kucağında uyumuş abimde kıyamamış.ben hemen uyandırdım ve macera başladı.. saat 7 ye kadar yağızı öyle böyle oyalamayı başardık.. arabaya binince ki araba yağızın beşiği gibi iş zorlaştı.yavrum ayakta uyumaya başladı.bir yandan eller yüz ayakalr yıkanıyor bir yandan orası burası çekiştiriliyor..yağız gözü kapalı çığlık çığlığa bağırıyor..zor bela vardık hastaneye..saat 8,30 da teste aldılar kuzumu..ben dayanamam diye aşağıda bekledim..halası babası ve annem çıktılar..kuzum koltuğuna yatar yatmaz uyumuş.ama doktor her ihtimale karşı bir kaşıkta atarax şurup içirmiş.sonra teste sokmuş.
tabi o arada ben aşağıda takriben 15. ci sigarayı içiyorum.gözüm kapıda. annemi gördüm. ağlıyor..öyle ağlayarak görünce duymadım annemi bir an..bişey söylüyor ama ben duymuyorum..anne anlamıyorum dedim sadece..annem dediki yağızın kulaklarında hiçbirşey YOKMUŞ...ben titriyorum nasıl yani diyorum doğrumu gerçekmi..doktorun yanına çık dedi. doktorun yanına gittim..görümcem eşim herkes ağlıyor..ben doktora dedimki doğrumu söylüyorsunuz..evet dedi.hiçbirşey yok bu çocukta kulakları yüzde yüz duyuyor.hatta testi çok detaylı yaptım siz böyle birşey var deyince. en alt frekanstan başlattım ama yağız normal..

mucize dedikleri işte budur. doktora göre diğer testler yanlış yapılmış.aynı gün birden fazla test yapmak doğru sonucu vermzmiş zaten.ama bend,ce mucize.öyle birşey vardı ama geçti.çok dua ettim çok yer gezdim..bilmiyorum belki ben buna inanyorum belki gerçekten yanlış teşhis. ama sonuç değer herşeye..o altı ay yaşadıklarımızın hesabını kimse vermicek o günler geri gelmicek belki ama yaşanması gerekmiş yaşandı..
böyle bir hayatta olduğunu herkesin başına her an herşey gelebilceğini anneliği evlatlığı herşeyi çok daha iyi anlamak için belki de şarttı..

şimdi tek duam allah kimseyi evladıyla sınamasın..ve tüm çocukları korusun allah..onlar çok küçük çok masum...

hepinize sevgiler..