Şiir duvarının sıradaki konuğu büyük usta Cemal Süreya. Benim başucu şairim. Başımın ucunda durur sevda sözleri kitabı ki edinmenizi tavsiye ederim sıradan bir okuyucu olarak. Bazı şairler hakkında yorum yapmak zordur ki sıradan bir okuyucu olarak zaten haddim değil biliyorum.-Söyleyeceklerim kişisel hislerin ötesine geçmez-Söyleyebilecği tek cümle ben O'nun kitaplarını severek okuyorum, keyif alıyorum. Yukarıda çok beğendiğim bir fotoğrafını ve kendi el yazısıyla yazdığı mısraları, aşağıda da biyografisini ve en sevdiğim şiirlerinden birini bulacaksınız. Ama Cemal Süreya hakkında daha çok bilgi isterseniz yazılarımda da kaynak olarak kullandığım bu güzel siteyi gezebilirsiniz. Keyifli okumalar..Şiir hep var olsun:)
CEMAL SÜREYA
Asıl adı Cemalettin Seber'dir. 1931 yılında Erzincan'da doğdu, 9 Ocak 1990 tarihinde İstanbul'da öldü.
Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Maliye ve İktisat Bölümü'nü bitirdi. Maliye Bakanlığı'nda müfettişlik, darphane müdürü, Kültür Bakanlığı'nda yayın kurulu danışma üyeliği, Orta Doğu İktisat Bankası yönetim kurulu üyeliği görevlerinde bulundu. Yayınevlerinde danışmanlık, ansiklopedilerde redaktörlük, çevirmenlik yaptı. Papirüs dergisini üç kez çeşitli aralıklarla çıkardı. Pazar Postası, Yeditepe, Oluşum, Türkiye Yazıları, Politika, Yeni Ulus, Aydınlık, Saçak, Yazko Somut, 2000'e Doğru gibi yayın organlarında şiir ve yazılarını yayımladı.
İlk şiiri 8 Ocak 1958'de Mülkiye dergisinde çıktı. Şiirlerindeki şekil, muhteva ve anlatım özellikleri ile İkinci Yeni şiirine katıldı. Bu akımın önde gelen şairlerinden biri oldu. Geleneğe karşı olmasına karşın geleneği şiirinde en güzel kullanan şairlerden birisiydi. Kendine özgü söyleyiş biçimi ve şaşırtıcı buluşlarıyla, zengin birikimi ile, duyarlı, çarpıcı, yoğun, diri imgeleriyle İkinci Yeni şiirinin en başarılı örneklerini vermiştir. Şahsiyetli bir şiir dili vardır. Canlı halk dilini kullanması, onu okuyucuya yaklaştırır. Üslubundaki mizah ve istihza, ona ayrı bir özellik kazandırmaktadır.
Hüznün Kuşları | |
|
ben bütün hüzünleri denemişim kendimde canımla besliyorum şu hüznün kuşlarını bir bir denemişim bütün kelimeleri yeni sözler buldum seni görmeyeli kuliste yarasını saran soytarı gibi seni görmeyeli kasketim eğip üstüne acılarımın sen yüzüne sürgün olduğum kadın kardeşim olan gözlerini unutmadım çık gel bir kez daha beni bozguna uğrat sen tutar kendini incecik sevdirirdin bir umuttum bir misillemeydin yalnızlığa şanssızım diyemem kendi payıma hain bir aşk bu kökü dışarda olur böyle şeyler ara sıra olur ara sıra |
. |
Cemal Süreya |