sanırım birinin beni dürtmesi gerekiyordu.ee oda arkadaşım mutluya nasipmiş:) iç dünyamın karmaşasını ve beynimdeki sesleri durdurabilirsem daha iyi olacağım ama olmuyor. eee bekle bekle nereye kadar.sanırım kafayı yeme yolunda adımlarım bayağı hızlandı..hal böyle olunca ne anlatayım ne dinleteyim.enn başına dönelim isterseniz.üşütmenin ardından gelen diş ağrısına.berfin diş doktoruna gider.zaten kapıda beklerken gerilen siniri içeride duyduklarıyla kopar ve zırıl zırıl ağlamaya başlar.onu böyle ağlatan diş ağrısı değildir hayır arkadaşlar.27 yaşında heryanı çürüğe çıkmış berfin kişisinin çilesi dolmamıştır.diş ağrısı diye gittiği doktordan ağrısının çene kemiğinden kaynaklandığını öğrenir.çene sola doğru kaymış ve sağ taraftaki kaslar zayıflamış.bilin bakalım sebep ne?tabiki psikolojik.2 senedir gittiğim her branştaki doktor vücudumdaki ağrıların psikolojik olduğunu söyleyip durdu.ama ben bu sefer yaşı belki benimle olan belliki işine yeni başlamış diş doktoruna patladım adamdada psikoloji kalmadı.efenim şimdi tedavi sürecinde yapılacakları aktarayım.ağrı kesiciler,diş gıcırdatması olduğu için gece plağı ve psikolojik destek.nasıl? kardeşim ben her hastalığım için ayrı bir destek alacaksam ve bunların tümü ilaçla tedavisi olacaksa yatırın beni bir hastaneye olsun bitsin yahu.hayır bu nasıl psikolojidir ki mideyi deldik,çeneyi yamulttuk,eklem ağrılarına tutulduk.yahu ben bilmeden hayatımda çok kötü şeyler oluyorda ben farkına mı varmıyorum nedir?işte arkadaşlar hastalığın durumu bu.
gelelim ikinci mevzuya bayram çokta keyifli geçmedi ne yalan söyleyeyim. içsel çöküntü bayram boyunca devam etti.ilk gün erkenden bayramlaşma faslına başladık.kayınvalidemler,anneanne,annemler,komşular. ruh halimdenmidir yoksa gerçekten insanların değişmeyen tavırlarındanmıdır söylenen cümlelere alındım ve kendime zehir ettim yine günü.ne yapayım.insanlar değişmiyor bari ben değişeyim diyorum ama oda olmuyor.bazı insanlar gibi vurdumduymaz ve ne dediğini bilmez olamıyorum.neyse bu olayları deşip sizi ve kendimi sıkmak istemiyorum.bayramın ikinci günü bildiğiniz gibi düğün vardı.ama bir önceki gün oluşan gerginliği üzerimden atamadığım için bugünüde sadece göstermelik hareketlerle tamamladım.ve inanın tek bir kare fotoğrafım yok.olsaydı sizlerle tanışacaktım ama malesef dostlar.bu arada saçlarımı kırmızıya boyadım yahu.doktordan sonra zırıl zırıl ağlayarak kendimi kuaföre attım.veeee saçlarımı kıpkırmızı yaptım.bunu resmini gösterebilirim ama:)
işte böyle dostlar çok iç açıcı şeyler yazamadım.ama hal böyle.yahu bir çocuk yapacak kadar psikolojim düzelsin tek istediğim bu.çocuğum belki herşeyi temize çeker ne dersiniz?çok üstü kapalı bir yazı oldu ama ne yapayım işte..şifre mi koysam yahu:)
hepinizin sevdikleriyle nice güzel bayramlar geçirmesi dileğiyle dostlarım.
LinkWithin
5 yorum:
Berfin'cim, geçmiş olsun canım. İnşallah tüm sıkıntıların kısa zamanda bir son bulur. Kendini üzme bu kadar. İnan sıkılıp üzüldüğümüzle kalıyoruz. Başka da birşey olmuyor. Söylemesi kolay tabii ama dert etme herşeyi. Yaa ukalalık yapmak istemiyorum ama bu böyle canım benim.
Şu çocuk konusunda da yazmışsın hala kararsızsın anladığım kadarıyla. Ah ben senle bir yüz yüze gelseydim, iki güne kalmaz çocuk yapmaya karar verirdin :)) Sakıncası yoksa mail adresini yazar mısın bana? Çok öpüyorum seni.
canım arkadaşım sanem'im.biliyorum olan bize oluyor.bana birşey olsa herkes hayatına devam edecek biliyorum ama olmuyor işte:)ama düzeleceğim inşallah tatlım benim
bu arada mail adresim heyula3@hotmail.com..hadi beni ikna et bebiş için:)
Berfin'im, çok çok geçmiş olsun tatlım. Anladığım kadarıyla sende benim gibi ince fikirlilerdensin. Herşeyi çok düşünüp, herşeyi kafaya çok takmaktan oluyor bu psikolojik sıkıntılar. Allaha çok şükür bir derdimiz yok ama yinede kafaya takcak birşeyler bulabilitoruz dimi canım. Bundan sonra birbirize destek olup bu huyumuzdan vazgeçelim olurmu.
Bak bende diğer blog arkadaşların gibi yanındayım :)
Seni kocaman kocaman öpüyorum
Merhabalar Berfin,için sıkıldığında ya da birşeyler ters gittiğinde her ne kadar takma desek te boş oluyor,takıyorsun,ince aytrıntılarda boğuluyorsun..Sanem'in de dediği gibi sadece taktığınla ve üzüldüğünle kalıyorsun çoğu zaman.Seni üzen şeylere karşı gard alma vakti geldi deyip arkadaşlarınında dediği gibi çocuk yapma zamanı bence de:)Minik bir velet çok iyi bir yardımcı ve oyalama görevini başarıyla tamamlayacak bir şebelek olacaktır etrafında..Herşey gönlünce olsun inşallah..
Yorum Gönder